Avondlezing door dr. Frank Filthaut
Samenvatting
Na tweeëneenhalf jaar stilgelegen te hebben, is de Large Hadron Collider (LHC) op het Europese onderzoekslaboratorium CERN weer in bedrijf. Die tweeëneenhalf jaar zijn gebruikt om de bundelenergie in de nieuwe Run-2 te kunnen verhogen ten opzichte van die in Run-1, die als hoogtepunt de ontdekking van het Higgsdeeltje in 2012 had. De eerste nieuwe data zijn inmiddels bekeken, en het is daarom een goed moment om stil te staan bij de vraag wat deze nieuwe data ons geleerd hebben.
Na een inleiding in algemene aspecten van de botsingsprocessen in de LHC zal ik in mijn voordracht stilstaan bij de gevolgen van bovengenoemde ontdekking, en van meer gedetailleerde vervolgstudies, voor het begrip van de deeltjesfysica. Vervolgens zal ik de eerste resultaten van de nieuwe data de revue laten passeren, om te besluiten met een voorzichtige blik op wat de nabije toekomst ons kan brengen.
Curriculum vitae dr. Frank Filthaut
Ik ben in 1989 afgestudeerd en in 1993 gepromoveerd aan de Katholieke Universiteit (tegenwoordig Radboud Universiteit) Nijmegen.
Voor mijn promotie heb ik onderzoek gedaan in het L3-experiment op CERN, dat tussen 1989 en 2000 botsingen tussen elektronen en hun antideeltjes bestudeerde en gebruik maakte van dezelfde tunnel die momenteel plaats biedt aan de LHC.
Na mijn promotie heb ik gewerkt voor twee buitenlandse instituten, Carnegie Mellon University in Pittsburgh (Pennsylvania) en CERN, deels aan hetzelfde L3-experiment en deels aan voorbereidingen voor de LHC.
Vanaf 2000 werk ik weer aan de Radboud Universiteit Nijmegen, aanvankelijk als universitair docent en sinds 2013 als universitair hoofddocent.
Van 2000 tot 2010 heb ik gewerkt aan het D0-experiment bij de Tevatron-versneller (die protonen en antiprotonen met elkaar in botsing bracht), met als belangrijkste onderzoeksthema de zoektocht naar het Higgsdeeltje. Dit onderzoek heb ik voortgezet bij het ATLAS-experiment, waar ik de bijdrage van het samenwerkingsverband met Nikhef aan deze zoektocht leidde tot oktober 2012. De daadwerkelijke ontdekking in deze periode beschouw ik als het hoogtepunt van mijn wetenschappelijke carrière, en deze is ook bekroond met de Radboud Science Award in 2013 en de Snellius-medaille in 2015. Momenteel houd ik me zowel bezig met verder onderzoek aan het Higgsdeeltje zelf als met de vraag hoe het als “tool” te gebruiken bij verder onderzoek in het ATLAS-experiment.
De avond wordt besloten met een drankje. Introducé(e)s zijn van harte welkom.
